متروی تورنتو تعدادی ایستگاه فراموش شده دارد که پس از راه اندازی مترو مورد استفاده قرار نگرفتند. زمانی که متروی خط یانگ در تاریخ سی مارچ 1954 فعالیت خود را مابین ایستگاه اگلینگتون و ایستگاه یونیون شروع نمود یک تونل در زیر ایستگاه فعلی خیابان Queen منتظر قطاری بود که هرگز نیامد!

در اول ژانویه1946 شرکت TTC از اهالی تورنتو در خصوص طرح متروی تورنتو نظر خواهی نمود و مردم تورنتو هم به دو خط مترو رای دادند: اولین خط، خط یانگ بود که امروزه همه از آن استفاده میکنند ،از ایستگاه یونیون شروع  و به ایستگاه اگلینگتون ختم می شد.خط دوم که جهت آن از شرق به غرب بود ، خطی برای Street Car بود تا بوسیله آن ، این وسایل بتوانند مسافران خود را در زیر ایستگاه Queen پیاده کرده و مسافران جدید را تا محدوده خیابانهای Trinity Park  و Logan جابجا نمایند.

اهالی تورنتو این نقشه را تایید کردند و TTC عملیات ساختمانی را از سال 1949 شروع نمود. این ایستگاه دقیقا یک ایستگاه مترو نبود ،چهار نمونه دیگر از این ایستگاه ساخته شدند که اکنون فعال هستند و میتوانند تصویری از ایستگاه LOWER QUEEN را در ذهن شما ایجاد کنند :

ایستگاههای Union, Spadian-St.Clair, Bay-Queen's Quay تقریبا با همان طراحی در حال فعالیت هستند، مسافران با استفاده از Street Car به تونل وارد می شوند، چند پله بالا می روند و به خط مترو دسترسی پیدا می نمایند.

پس از راه اندازی متروی یانگ ، تردید های زیادی در مورد کارایی ایستگاه Lower Queen به وجود آمد ، بررسی هایی برای تبدیل این خط شرقی -غربی به یک خط کامل مترو آغاز شد و در همان حال TTC متوجه شد که ترافیک در محدوده خیابانهای Bloor و Danford نیز همه روزه در حال افزایش است و وسایل حمل و نقل موجود در آن مسیر ها توانایی جابجا کردن مسافران را ندارند. در نتیجه در اواخر سال 1950  تصمیم گرفته شد که خط متروی شرقی به غرب را در مسیری که امروزه میشناسید بسازند، بقیه ماجراها به تاریخ پیوستند.

خط شرق به غرب خیابان Queen تا سال 1970 بعضا مورد گفتگو قرار میگرفت ، آخرین بار در زمان بررسی توسعه خط شمال به جنوب متروی تورنتو در مورد آن صحبت شد، در آن زمان رقابت شدیدی بین این خط و خط Spadina برای قرار گرفتن در اولین اولویت توسعه متروی تورنتو در جریان بود و یکبارهم گفته شد که این خط در سال 1980 راه اندازی خواهد شد و بجای Street Car مورد استفاده قطارهای مترو قرار خواهد گرفت  اما روشهای جایگزین برای انتقال مسافران از طریق خیابان های Queen و King ، پشتیبانی ناکافی ، تغییر الگوی سفرهای درون شهری مردم و بهینه سازی های خط متروی Bloor-Danford باعث شد که راه اندازی این خط مترو اهمیت خود را از دست بدهد.

تاسیسات ایستگاه LOWER QUEEN مانند شبکه برق، ریلها و سیستم لوله کشی هنوز فعال هستند و عملیات نگهداری آنها هم طبق روال معمول در جریان است ولی درب ورود به این ایستگاه که در بخش متروی ایستگاه Queens قرار دارد قفل است و مسافران امکان دسترسی به آن را ندارند. 

 

این مطلب را هم مطالعه کنید : ایستگاههای فراموش شده متروی تورنتو-بخش دوم

این مطلب را هم مطالعه کنید : ایستگاههای فراموش شده متروی تورنتو-بخش سوم