همهی ما در زندگی حداقل یک بار-اگر بیش از این روی نداده باشد- رفتارهایی از خود نشان دادهایم که دیگران را از ما دور کردهاست. این ماهیت بشر است و هیچکس نباید بابت این موضوع دچار شرمندگی شود. همین که بدانید یکی دو مورد از این خصایص را دارید، قدم خوبی به سوی حذف اینها از زندگیتان و ورود مثبتنگری است. بیشتر اوقات، آدمها ممکن است حتی متوجه نشوند که با رفتارشان دیگران را از خود دور میکنند. دلایل زیادی برای پیامد وجود دارد، و مقالهی حاضر روی این رفتارها و چگونگی تغییر دادن آنها تمرکز دارد.
۴ رفتاری که آدمها را از شما دور میکنند (و چگونگی تغییر دادن آنها)
۱. خودخواهی
تردیدی وجود ندارد که جهان میتواند آدمهای باملاحظهتر و متفکرتری داشته باشد. ذرهای از خودگذشتگی تاثیر بسزایی دارد در حفظ آدمهایی که بیشترین اهمیت را در زندگی شما دارند. بشر بر اساس ماهیتی که دارد، مخلوقی اهل شهود است، و اگر کاری را با نیتی خودخواهانه انجام بدهید، حس میکند. اینکه ممکن است آدمها همیشه بر اساس این شهود عمل نکنند، سود بردن از دیگران و فریفتن آنها را توجیه نمیکند.
برای داشتن یک زندگی شاد، باید یاد بگیرید چهطور با دیگران زندگی کنید و برای آنها احترام قائل باشید، و این مستلزم بخشیدن بخشی از خودتان است بدون اینکه در ازای آن چیزی بخواهید. از قضا، وقتی بخشی از خود را بدون اینکه انتظاری از کسی داشته باشید، ببخشید، آن را به میزان حتی بیشتر، باز پس خواهیدگرفت. بنابراین اگر نیازمند حمایت یا مغفرت هستید، کانون توجهتان را تغییر دهید و صرفا یک موهبت باشید.
۲. تکبر
نمایش رفتاری متکبرانه از خودتان قطعا آدمها را در همهی موقعیتهای اجتماعی از شما دور میکند. هیچ کس دوست ندارد از یک "خودِ باد کرده" دائما داستانهایی دربارهی خودساختگیاش بشنود. صحبت کردن دربارهی خودتان عالی است، زمانی که سطحی و صادقانه باشد. تشخیص حقیقت و دروغ حرفهای شما کار آسانی است.
علیرغم آنچه رسانههای جریان اصلی ممکن است به تصویر بکشند، هیچ شخصی در جهان وجود ندارد که محور دنیای تمام آدمها باشد.
ایدهی خوبی است اینکه همیشه آدمهای دیگر را در معرض توجه قرار بدهیم و متوجهِ پیامدهایی که تصمیمات و عملکرد ما برای آنها دارند، باشیم؛ به این ترتیب میتوانیم روابط سالمتری ایجاد کنیم. هر حبابی را که به خودی خود در اطرافتان بزرگ شده و ممکن است در آن زندگی کنید، بترکانید و بکوشید با اطرافیانتان ارتباط برقرار کنید و نیازها و شادیهای آنها را درک کنید.
۳. مذهبینما بودن
گاهی اوقات آدمها، زیادی به خودشان و باورهایشان اعتقاد دارند...در واقع، خیلی زیاد! این باعث میشود که دیگران و تصمیماتشان را تحقیر کنند، بدون اینکه از آنها آگاه باشند. در موارد خاص، بعضی آدمها پا را فراتر میگذارند، و عمدا دوست دارند دیگران احساس حقارت کنند. اما، این راه درستی برای زندگی و کسب احترام نیست.
برای تغییر این رفتار، باید درک کنیم که هر آدمی معیارهای متفاوتی برای زندگی خودش تعیین میکند- و این هیچ مشکلی ندارد. همهی ما ارزشهای منحصر به فردی داریم و هیچکس بهتر از دیگری نیست. به این واقعیت احترام بگذارید و همان احترامی را که برای خودتان قائل هستید برای دیگران نیز قائل باشید.
۴. همیشه ناله کردن
آدمهای شاد و موفق زیاد شکوه و شکایت نمیکنند. در مقابل، به نظر میرسد که آدمهای دائما شاکی همیشه چیزی منفی برای گفتن دارند....حتی زمانی که اطرافیانشان شاد هستند! اصل مطلب اینکه: همهی ما موقعیتهای متفاوتی داریم که در طول زندگی به ما داده میشود، اما در نهایت این موقعیتها متعلق به خودمان هستند- منصفانه یا غیرمنصفانه، خواسته یا ناخواسته! به جای ناله کردن که راه به جایی نمیبرد، دنبال راهحل برای مشکلاتتان باشید.
منبع: بازده