روز بزرگداشت (به انگلیسی: Remembrance Day ,Poppy Day) روزی است که درکشورهای اعضای اتحادیه کشورهای همسود (کامان ولس) از زمان پایان جنگ جهانی اول برای زنده نگاه‌داشتن یاد سربازان کشته شده در هنگام انجام وظیفه در جنگ جهانی اول برگزار می‌شود. بیشتر این کشورها برنامه های این روز در در یازدهم نوامبر برگزار می کنند. این رویداد را نخستین بار جرج پنجم در سال ۱۹۱۹ بنیان گذاشت.

چرا یازدهم نوامبر ؟  این تاریخ در اصل روز امضای قرار داد آتش بس و توقف عملیات جنگی بین نیروهای آلمانی و متقفین در جنگ جهانی اول می باشد. این توقف بطور دقیق در ساعت 11 صبح یازدهم نوامبر 1918 به وقت پاریس اجرایی گردید.


ماجرای گلهای قرمز چیست ؟  این گلهای شقایق که به آنها poppy گفته می شود نخستین بار در سال 1921 در کانادا مورد استفاده قرار گرفتند. تخمین زده می شود که تابحال 18 میلیون گل در کانادا توزیع شده باشد. ایده استفاده از گلهای شقایق قرمز در فرانسه و از جایی آغاز شد که این گلها شروع به روییدن بر مقبره سربازان کشته شده نمودند. 

گلهای یادمان این رویداد بطور عرف باید در سمت چپ بدن و برروی قلب نصب شوند. توزیع این گلها همیشه آخرین جمعه اکتبر آغاز می شود و کسانی که این گلها  را برروی لباس خود نصب کرده اند در غروب روز یادهم نوامبر آنرا بر میدارند، این مساله بیشتر عرفی است.

بخش میانی این گلها در زمان طراحی سیاه رنگ بود . در سال 1980 به رنگ سبز در آمد و در سال 2002 مجددا به رنگ سیاه تبدیل شد. برنامه بر این است که این رنگ سیاه فعلا مورد استفاده قرار گیرد.

پایه گذر ساخت این گلها یک نظامی بنام  James Melville می باشد. وی در هر دو جنگ جهانی شرکت و پس از پایان جنگ نیز تا سال 1958 در چند موسسه دولتی که مسوول رسیدگی به امور جانبازان بودند سمت مدیریتی داشت. وقتی که پس از پایان جنگ جهانی اول به خانه بازگشت ، مدیر کارگاهی در اتاوا شد که برای استخدام جانبازان ناتوان جنگ ایجاد شده بود.

وی حقوق قانونی ساخت این گلها را در سال 1920 بدست آورد و این امکان را یافت که گلها را توسط این جانبازان تولید نماید. گلها از سال 1922 تا 1997 توسط جانبازان جنگی و در قالب برنامه ای به نام “Vetcraft” ساخته می شدند . هدف این برنامه ایجاد کار برای جانبازان بیکار و یا ناتوان بود. در حال حاضر لژیون سلطنتی کانادا مسئول ساختن این گلها است و شرکتی در اتاوا آنها را تولید می کند.

این گلها معمولا با دریافت مبلغی اعانه به علاقمندان داده شده و  در آمد حاصل از آن نیز صرف کمک به جانبازان جنگ و خانواده های آنها میشود .این کمکها شامل دارو ، غذا ، نگهداری ، اسکان و یا اسکان موقت می باشد.

در دشت فلاندرز ، معروفترین شعر مربوط به جنگ :  در دشت فلاندرز (انگلیسی: In Flanders Fields) یک شعر سروده شده در زمان جنگ است که در خلال جنگ جهانی اول توسط پزشک و شاعر کانادایی سرهنگ دوم جان مک‌کری سروده شد. این شعر در مراسم ختم یک هم‌سنگر به نام الکسیس هلمر که در نبرد دوم Ypres کشته شده‌بود به این پزشک الهام شد.

در ادبیات کانادا، پس از نبرد سنگر به سنگری که در کنار مزارع شقایق فلاندر در جنگ جهانی اول رخ داد و شعری که جان مک‌کری سرود، شقایق تبدیل به نماد سربازانی شده که در طول جنگ کشته شده‌اند.

 

In Flanders fields the poppies blow
    Between the crosses, row on row,
  That mark our place; and in the sky
  The larks, still bravely singing, fly
Scarce heard amid the guns below.

We are the Dead.   Short days ago
We lived, felt dawn, saw sunset glow,
  Loved and were loved, and now we lie
      In Flanders fields.

Take up our quarrel with the foe:
To you from failing hands we throw
  The torch; be yours to hold it high.
  If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
      In Flanders fields.

برای دانستن بیشتر در مورد این یادمانها می توانید به لینک های زیر مراجعه نمایید :